Inge kreeg een eetstoornis tijdens de lockdown

Wat voor Inge, de 17-jarige dochter van Emmy, tijdens de eerste lockdown begon met het skippen van tussendoortjes, eindigde met een eetstoornis en sondevoeding in het ziekenhuis. “Eten was het enige waar ze wél grip op had in deze onzekere tijd.”

Emmy: “Inge zat in de examenklas van de havo toen de scholen vorig jaar sloten. Het heeft heel lang geduurd voor er duidelijkheid kwam over de examens en die onzekerheid begon aan haar te vreten. Hele dagen zat ze thuis. Ze zag haar vriendinnen nauwelijks, de diploma-uitreiking ging niet door en de examenreis werd afgezegd.”

Dunner en dunner

“Geïnspireerd door knappe meiden op Instagram ging ze op zoek naar work-outs en slanke recepten. Chips en koekjes at ze niet meer. Inge was altijd wat onzeker en had veel bevestiging nodig, maar problemen met eten had ze nooit eerder gehad. Nu zag ik mijn dochter alsmaar dunner en dunner worden. Mijn man en ik zaten er bovenop. We zorgden dat ze drie keer per dag met ons aan tafel at en ze moest iedere week op de weegschaal, maar ze blééf afvallen. Toen we bij de huisarts aanklopten, bleek Inge’s situatie ernstig. Ze werd – nadat ze hiervoor zelf toestemming moest geven – doorverwezen naar een kliniek voor eetstoornissen, maar de wachtlijsten bleken enorm.”

43 kilo

“De huisarts zette er druk achter en zorgde dat we niet pas in februari, maar in november terecht konden. Tijdens de intake gingen alle alarmbellen af. Inge woog nog maar 43 kilo en werd direct opgenomen in het ziekenhuis, waar ze sondevoeding kreeg. In therapie vecht ze nu zo hard ze kan tegen het monster dat zich in haar genesteld heeft. In gezinstherapie leren we hoe we om moeten gaan met haar eetstoornis. Een ziekte die volgens haar nooit zo uit de hand was gelopen als ze haar vriendinnen had kunnen zien en naar school en werk had gekund. Eten was het enige waar ze wél grip op had in deze onzekere tijd. Natuurlijk moeten we voorzichtig zijn en ons best doen om corona kwijt te raken, maar de impact van de lockdown op jongeren wordt onderschat. De wachtlijsten voor behandelingen tegen eetstoornissen en depressies zijn nu al enorm en ik ben bang dat die de komende tijd alleen maar langer worden.”

Brief aan haar eetstoornis

Inge schreef een brief aan haar eetstoornis. Ze wil laten zien welk gevecht ze iedere dag voert en wat voor impact dit op haar leven heeft:

Hey jij,

Ik weet niet zo goed op welke manier ik je moet begroeten, want wat je van me bent of welke naam je hebt is voor mij onbekend.
Wat ik wel weet is dat je veel door mijn hoofd spookt.
Ik denk aan je, veel te vaak aan je.
Als ik wakker word ben jij er en vlak voor het slapen gaan laat jij me pas met rust.
Ik weet dat ik je niet kan zien, dat ik je nooit ontmoet heb, maar toch ben je één van de belangrijkste ‘personen’ in mijn leven.
Weet je dat ik eigenlijk ontzettend bang voor je ben?
Dat ik weet dat je niet van plan bent me met rust te laten ook al weet je dat wij niet bij elkaar horen.
Jij bent hard, gemeen, hebt niemand nodig… en egoïstisch, ja dat ben je enorm.
Ik ben niet zo..
Ik houd van de kleine dingen in het leven… een zonnestraal die mijn gezicht raakt, mensen om me heen, lachen tot ik buikpijn heb en daarna beseffen hoe gelukkig ik ben en wat een prachtig leven ik eigenlijk heb.
Ik snap je wel… jij hebt nooit liefde gevoeld.
Iedereen die jou in zijn leven heeft haat je en wil je weg hebben.
Je bent wat ik het meeste haat!
Ik zou je willen vergeten, terug willen naar het moment waarop je in mijn leven kwam en dan met een grote boog om je heen lopen.
Ik haat je! Ik haat je met heel mijn hart!
Ik haat dat je alles wat mij maakte zoals ik was hebt afgepakt.
Het was van mij, allemaal van mij en jij hebt het afgepakt zonder het te vragen. Je hebt het gewoon gestolen.
Ik denk constant aan je en dat geeft je kracht. Kracht die jij niet verdient.
Ik ga op kracht komen, je laten zien dat ik mijn eigen plan trek en vooral dat ik veel beter af ben zonder jou.
Je zult zien dat ik je ga negeren… dat de nare dingen die jij wilt dat ik voel me langzaam maar zeker niet meer kunnen bereiken.
Je gaat me zien genieten, oprecht lachen en je gaat me vooral zien houden van het leven.
Ik ga je laten voelen wat jij mij hebt aangedaan, want wat jij deed met het duivelse ga ik doen met het goede.
Ik ga zo gelukkig zijn dat jij degene bent die achterblijft met pijn… pijn die je mij en de mensen om me heen bezorgd hebt.
Geloof me, ik spaar je niet!
Ik hoop dat je er spijt van krijgt. Dat je in zal zien dat ik geen goede keuze was voor je plannetjes.
Je gaat alleen zijn, helemaal alleen zonder ook maar een seconde van mijn gedachten.
Ik kan niet onder woorden brengen hoe ontzettend ik je haat, gewoon omdat de woorden er niet zijn.
Je gaat het wel zien… je gaat me opnieuw zien en weer zal je me willen.
Er is alleen één verschil. Ik wil jou niet, nooit meer!
Je hebt je kans gehad en ik zal iedereen vertellen hoe verschrikkelijk je bent.
Jij zal nooit iemand vinden die zijn leven met jou wil delen.
Nooit zul je de kans krijgen om iemands leven af te pakken want dat is niet van jou.
Ik kom er wel… voor als je je daar nog druk om maakt.
Ik kom er wel en daar heb ik jou niet bij nodig!

I.M.

Eetstoornis (in lockdown)

Experts omschrijven de coronatijd en lockdown als ‘een snelkookpan voor een eetstoornis’. “Er is weinig waar deze kinderen momenteel controle op kunnen uitoefenen, behalve op hun eigen eet- en drinkgedrag. Dat kan een strategie worden om te dealen met de situatie”, zo legt kinderarts Annemarie van Bellegem van het Amsterdam UMC uit aan de Volkskrant. Wil je meer weten over eetstoornissen, voor jezelf of een ander? Dit zijn sites die hulp kunnen bieden:

De namen in dit artikel zijn om privacyredenen gefingeerd.

Bron: Libelle

Heb je naar van het artikel, aanleiding behoefte aan gesprek of hulp? Stuur ons een mail (zie hieronder) of app ons; 06-46192488.

Mogelijk ook interessant voor jou

Vragen formulier

Stel je vragen via WhatsApp op nummer: 06-46192488